سنجش تراز صداهای آزاردهنده در بخش‌های بالینی بیمارستان آموزشی درمانی بوشهر

اهداف سروصدا یکی از مؤلفه‌های مهم آلودگی محیط‌زیست است. بیمارستان‌‌‌ها در معرض آلودگی‌‌های صوتی قرار دارند؛ به گونه­‌ای که آثار منفی آن بر جنبه‌­های مراقبتی، بیماران و کارکنان بیمارستان تأیید شده است. این پژوهش با هدف تعیین شدت صوت در بخش‌‌‌های مختلف یک بیمارستان دانشگاهی بوشهر در سال 1394 انجام شده است. مواد و روش ها این مطالعه مقطعی در بیمارستان دانشگاهی شهر بوشهر انجام شد. تراز معادل صوت در ده بخش بالینی و محوطه اطراف بیمارستان در سه نوبت صبح، عصر و شب و در روزهای تعطیل و عادی موردسنجش قرار گرفت. جمع‌آوری داده‌‌‌ها به کمک دستگاه سنجش شدت صوت مدل ST805 انجام شد. تحلیل داده‌‌‌ها از طریق نرم افزار SPSS (نسخه 21)، آمار توصیفی (میانگین و انحراف ­معیار) و آمار استنباطی (آزمون تحلیل واریانس یک‌طرفه، و آزمون تابع دانکن) انجام شد. سطح معنی‌داری ≤50/0 تعیین شد.یافته ها بیشترین شدت صداهای آزاردهنده در بین یازده بخش بیمارستان مربوط به اورژانس با شدت صوت 7/16±7/67 دسی‌بل بود. در ایستگاه‌‌‌های مختلف اندازه‌گیری، بیشترین و کمترین میزان شدت صوت به ترتیب عبارت بودند از: اتاق‌‌‌های بستری بخش اطفال با میانگین 8/4 11±/64 دسی‌بل در مقابل اتاق‌‌‌های بستری بخش داخلی مردان با میانگین 6/3±46/54 دسی‌بل، ایستگاه پرستاری اورژانس با 7/7±15/67 دسی‌بل در مقابل ایستگاه پرستاری بخش مراقبت­های ویژه با میانگین شدت صوت 1/5±78/44 دسی‌بل و راهروهای بخش داخلی زنان با شدت صدای آزاردهنده 9/1±18/66 دسی‌بل در مقابل راهروهای اتاق عمل با میانگین شدت صوت 4/6±7/55 دسی‌بل.نتیجه گیری با توجه به محدوده مجاز و استاندارد صدا در بیمارستان، میزان تراز صدا در تمامی بخش­های بیمارستان بالاتر از استاندارد آن در ایران بود. یافته‌‌‌های این مطالعه ضرورت توجه بیشتر به موضوع آلودگی صوتی در بیمارستان‌‌‌ها را مورد تأکید قرار داد. مدیران بیمارستان می‌‌‌توانند بر اساس این یافته‌‌‌ها برای کاهش یا حذف منابع تولیدکننده صداهای آزاردهنده اقدام کند.